Diyelim ki şirket içerisinde bir uygulama var ve bu uygulamanın açtığı bazı WCF servisleri mevcut. Uygulamalarınızdan biri de Azure'da duruyor. Azure'daki uygulamanızın bu servisleri kullanması lazım fakat şirket içindeki uygulamayı doğrudan dışarıya açamıyorsunuz. Bir diğer senaryo da aslında WCF servisinizi açacağınız kişileri tanımıyor olmanız olabilir. Yani istemcileri doğrudan şirketin kapısında karşılamak istemeyebilirsiniz özetle :) İşte bu gibi durumlarda Azure Service Bus içerisinde Relay Services bulunuyor. Kullanımı da epey kolay aslında bakarsanız.

Yukarıdaki manzarada da görebileceğiniz üzere şirketinizde bulunan FireWall ve NAT arkasındaki bir servisi alıp dışarıya açma işini gerçekleştiriyor "Relay Services". Araya ACS'i de alırsanız güvenlik kontrolünü de bir adım dışarı taşıyabilirsiniz. Örneğimizi yapabilmek için önce bir Azure ortamında kendimize "Service Bus" endpointi yaratmamız gerek.

Service Bus endpointimizi yaratırken.

Endpoint hazır olduktan sonra hemen en alttaki "Access Key" düğmesine basarak bu endpointi kullanabilmek için ihtiyacımız olan key'i alabilirsiniz. Bu key ve namespace adı birazdan örneklerimizde kullanacağımız bilgiler olacak.

Service Bus Nuget Paketi

Örneğimize geçmeden önce son bir bilgi daha verelim :) Yapacağımız tüm örneklerde Service Bus kütüphanesini kullanacağız. Bu kütüphaneyi edinmenin en kolay yolu Nuget. Aşağıdaki ekran görüntüsünde de görebileceğiniz üzere basit bir "Service Bus" araması istediğimiz kütüphaneyi bulmak için yeterli.

Service Bus kütüphanesi Nuget'te.

Mutfağa geçelim....

Herşey hazır olduğuna göre artık mini örneğimizi yapmanın zamanı gelmiş demektir. Örneğimizde iki tane WPF uygulaması ve bir de "Class Library" kullanacağız. Kütüphanemiz host edeceğimiz servisin kodunu barındıracak. Gelin o kısmı bir hızlı halledelim çünkü aslında pek de Service Bus Relay ile alakası yok o kısmın. Klasik bir WCF servisi yazacağız en basitinden.

[C# / ICalculator.cs]

namespace Service
{
    [ServiceContract(Namespace = "urn:ps")]
    public interface ICalculator
    {
        [OperationContract]
        int AddNumbers(int a, int b);
    }
 
    public interface ICalculatorChannel : ICalculator, IClientChannel { }
}

[C# / Calculator.cs]

namespace Service
{
    public class Calculator : ICalculator
    {
        public int AddNumbers(int a, int b)
        {
            return a + b;
        }
    }
}

Dediğim gibi bu kısma çok göz atmayacağız. Zaten klasik servis yazma hikayesi. Eğer siz de hızlıca bir örnek yapıp test etmek istiyorsanız yukarıdaki kodu kullanabilirsiniz. Kodumuz iki sayıyı alıp, toplayıp geri döndürüyor. Şimdi bu servisi yeni bir WPF uygulaması ile host edeceğiz. WPF uygulamasında servisimizi host ederken WCF için birden çok endpoint kullanacağız.

[C#]

ServiceHost sh = new ServiceHost(typeof(Calculator));
 
void MainWindow_Loaded(object sender, RoutedEventArgs e)
{
    sh.AddServiceEndpoint(
       typeof(ICalculator), new NetTcpBinding(),
       "net.tcp://localhost:9358/Calculator");
 
    sh.AddServiceEndpoint(
       typeof(ICalculator), new NetTcpRelayBinding(),
       ServiceBusEnvironment.CreateServiceUri("sb", "daronsample", "Calculator"))
        .Behaviors.Add(new TransportClientEndpointBehavior
        {
            TokenProvider = TokenProvider.CreateSharedSecretTokenProvider("owner", 
    "t82Pp3ZfjCJMFh/As9tdbAPuW6b/rxhhUye1ceO7DP4=")
        });
 
    sh.Open();
}

Tamamen örnek amaçlı olarak yola çıktığımız için ben hızlıca Host'u WPF uygulaması açıldığı gibi ayağa kaldırdım. İki tane endpointimizin olacağını söylemiştim. Bunlardan biri local bir NetTcp endpointi, diğeri ise NetTcpRelayendpointi. Bu endpointlerin kullandıkları binding tiplerinden de aradaki farklılığı anlamışsınızdır. İkinci endpoint, yaniNewTcpRelayBinding kullanan endpoint bizim Relay Service'i kullanacak olan endpoint. Azure'daki Relay Endpoint'ine erişim sağlanabilmesi için endpoint'e bir de SharedSecretToken vermemiz gerekiyor. Bu token azure portalından aldığımız Key'i içermeli. Unutmadan, hemen token kısmına geçtim ama dikkat edilmesi gereken bir diğer nokta da endpoint'in URL'i. Local bir endpoint yaratırken elle URL verirken Service Bus endpointi yaratırken sb:// ile başlayan bir endpoint adresi yaratmamız gerekiyor. Bunun için de yine ServiceBus kütüphanesi ile beraber gelen metodları kullanıyoruz.

Aslında uzun uzun anlatmış olsam da olay bu kadar ve epey de kolay. Tabi siz örneği tamamlarken hostu kapatmayı unutmayın :)

Örneğimizin tamamlanması için bir de Relay Services'a bağlanıp oradan açılmış servisleri kullanabilen bir uygulama hazırlamamız gerekiyor. Biraz önce hazırladığımız uygulama kendi içerisindeki bir servisi alıp Service Bus Relay Services üzerinden açıyordu. Şimdiki uygulama da o şekilde açılmış bir servisi alıp kullanacak.

[C#]

var cf = new ChannelFactory<ICalculatorChannel>(
    new NetTcpRelayBinding(), 
    new EndpointAddress(
        ServiceBusEnvironment.CreateServiceUri("sb", "daronsample", "Calculator")));
 
cf.Endpoint.Behaviors.Add(
    new TransportClientEndpointBehavior {
        TokenProvider = TokenProvider.CreateSharedSecretTokenProvider("owner",
     "t82Pp3ZfjCJMFh/As9tdbAPuW6b/rxhhUye1ceO7DP4=") 
    });
 
using (var ch = cf.CreateChannel())
{
    MessageBox.Show(ch.AddNumbers(4, 5).ToString());
}

İşte bu kadar. Yarattığımız ChannelFactory aynı host uygulamasındaki gibi doğru token bilgilerini ve doğru endpoint URL'i aldıktan sonra herşey eskisi gibi devam ediyor. Uygulamalarımız eskisi gibi fakat Relay Services üzerinden giderek uzak noktadaki bir servisi kullanabiliyorlar.

Azure portalında gözüken bağlantılar.

Son olarak yukarıda azure portalı içerisinde son manzarayı da görebilirsiniz. Service Bus'ın detaylarına baktığımızda "Relays" tabında "Calculator" metodunu ve bir tane dinleyicisi olduğunu görebiliyoruz. İşte bu kadar basit :)

Görüşmek üzere.