Yaklaşık 1 aylık dönemde yazamadığım makaleleri birer birer sıralamaya an itibariyle başlıyorum. Açık sözlü olacağım bu dönem için de makale yazmam çok mu imkansız dı ? Aslında hayır. Ama staj, tatil, ev taşıma vs.vs. olaylar derken bir de baktım ki bir hayli süre geçmiş :)

Hiç uzatmadan bugün için itinayla seçtiğim konuya geçelim.

 

Ref ve Out anahtar sözcüklerinden önce değer tipleri ile referans tiplerinin arasındaki önemli bir farktan bahsetmek istiyorum. Uygulamalarımız da sık sık deklare ettiğimiz değişkenleri düşünelim. Özellikle 2 adet sık kullandığımız ve farkını ortaya koyacak olan değişkenlerden örnek vermek istiyorum. int ve String.

 

Örneklediğimiz bu iki değişken arasındaki en büyük fark, int tipinin bir primitif yani değer tipi ancak String'in ise bir referans tipi olması.

Aralarındaki farka bakacak olursak. Bir primitif deklare edildiği zaman adresi ile birlikte aldığı değer RAM'in Stack bölgesinde, bir referans tipi deklare edildiği zaman ise aldığı değer(ler) RAM'in Heap bölgesinde ve bu bölgede ilgi alanı işaretleyen (pointer) kısım ise Stack bölgede yer alır.

 

Toparlayacak olursak RAM belleği Stack ve Heap olmak üzere 2 bölgeden oluştuğunu varsayalım,

 

int value = 5;

 

Şeklinde yaptığımız bir tanımlama direk olarak Stack bölgede yer alırken,

 

string value = "content";

 

Şeklindeki bir tanımlamanın içeriği yani "content" Heap bölgede, bu bölgenin adresini de içerik edinen bir başka pointer Stack bölgede yer alıyor olacaktır.

 

 

Şimdi ise asıl makale konumuza gelelim. Çoğumuzun düştüğü hataya geçtiğimiz aylarda ben de düştüm ve bir primitifi metota aktarıp içinde oynama yapmama rağmen metotu çağırdığım yerde değişkenimin orjinalinde aldığı değer ile durduğunu gözlemledim.

Yazdığımız TryChange metotu ile parametre olarak gelen değeri 100 yapmak istiyoruz ve Main de deklare ettiğimiz değeri bu metota yolluyoruz fakat gönderdiğimiz değer yine de 10 olarak kalıyor. Adı üstünde işte biz aslında oraya değer tipi yolluyoruz. Değer tipini deklare ettiğimiz de Stack bölgede ayrılan alanda içeriğimiz mevcut fakat biz aynı değeri metota yolladığımız da söz konusu değer tipi bit bit kopyalanarak yeni haliyle metota sunuluyor ve kopyası değişirken elimizdeki orjinal değişken 10 değeri ile duruyor.

Şimdi ise ref anahtar sözcüğünü kullanalım ve metota aktardığımız değer bir değer tipi olsa bile, referans tipi olarak aktarılmasını sağlayalım ve istediğimiz değişikliği sağlayabilelim.

Yaptığımız değişiklikler sadece değerin alındığı ve aktarıldığı yerde yapıldı. Metot imzamız da gelecek olan parametrenin aslında bir değer tipi değil de referans tipi şeklinde gelmesini istiyor, metotu çağırdığımız yerde de yolladığımız değerin referans tipi olarak gitmesini istiyoruz.
Bu sefer çıktığımız 100 şeklinde olacaktır :)
Kısacası ref anahtar sözcüğü ile metota değer tipi dahi yollasak, söz konusu değişkenin içeriğini Stack bölgeden Heap bölgeye aktarıyor adresini ise Stack bölgedeki alana yazıyor.

3 harflik "Ref" anahtar kelimesini bu kadar anlattıysak, Out kimbilir ne kadar sürecek diye hiç düşünmeyin çünkü kullanımlarıda amaçlarıda bire bir aynı olan bu iki anahtar kelimenin tek farkları, kullanacağımız değişkenin değerinin olup olmaması.
Bu açıklamamıza da açıklık getirelim,
Bakacak olursak yukarıdaki örnekde metotu çağırmadan önce value değişkenine bir değer aktarımı yapmışız. Peki bunu silelim ve sadece deklare edelim.
Ne yazık ki ref anahtar kelimesi bu durumda bize deklare ettiğimiz değişkenin yerel bir değerinin olmadığı şeklinde hata verecektir. Fakat out anahtar kelimesi söz konusu değişkenin değerinin olup olmamasına bakmaksızın işleminizi gerçekleştirecektir.

Bir sonraki makalem de görüşmek üzere, esen kalın :)

H.Burak TUNGUT
Bilgisayar Mühendisliği Öğrencisi
www.buraktungut.com